un tacte de batecs accelerats
- et molesta? paro?
- no, m’encanta
i el remordiment que ofega
sense haver res que lligui
i alhora tot és un gran nus
el meu eix està desviat
fa mesos que va torçar-se
i nomes vaig adonar-me’n
quan vaig sentir el crack
dins meu
profund sospir de sorra
rossegant-me la gola
sóc una òrbita perduda
sense planeta ni centre
només amb una gran por
i un desig enorme
26/1/19
[ ]
se me escapan los versos
en los temblores
que provocas
en mí
la espalda bien tensa
y el coño sin comprender
por qué la razón es tan poderosa
y por qué tú tienes tanto poder
en los temblores
que provocas
en mí
la espalda bien tensa
y el coño sin comprender
por qué la razón es tan poderosa
y por qué tú tienes tanto poder
1/1/19
de las noches que acaban de día
los versos
se me trinan
se me truenan
se me escapan
se me olvida
la tinta
y perdí el bolígrafo
yo escribía
escribía y te conocí
y me hinchaste tanto
que tomé consciencia
de todo
de demasiados todos
me asusté tanto
cuando empecé a verme...
y menos mal de tu tacto
en mis lunares
mis pelos y mi tripa
menos mal de la cueva
que tú me hacías
y aunque aún tenía miedo
estaba tan tranquila
la pena es menos pena
si alguien la cuida contigo
pero ahora no hay cueva
mis lunares tienen frío
por la escarcha de tus ojos
y ya no saben derretirla
cuando cuido la pena sola
se me escapan los versos
y la hemorragia es imparable
y yo les tengo miedo
más miedo incluso que a mí misma
porque hacen daño
y no a mí
se me trinan
se me truenan
se me escapan
se me olvida
la tinta
y perdí el bolígrafo
yo escribía
escribía y te conocí
y me hinchaste tanto
que tomé consciencia
de todo
de demasiados todos
me asusté tanto
cuando empecé a verme...
y menos mal de tu tacto
en mis lunares
mis pelos y mi tripa
menos mal de la cueva
que tú me hacías
y aunque aún tenía miedo
estaba tan tranquila
la pena es menos pena
si alguien la cuida contigo
pero ahora no hay cueva
mis lunares tienen frío
por la escarcha de tus ojos
y ya no saben derretirla
cuando cuido la pena sola
se me escapan los versos
y la hemorragia es imparable
y yo les tengo miedo
más miedo incluso que a mí misma
porque hacen daño
y no a mí
Suscribirse a:
Entradas (Atom)